Het was een snikhete ochtend in augustus. Onze tentjes stonden op een camping aan de Weissensee, Oostenrijk. Onze racefietsen stonden uit te puffen tegen een boom na dagen achtereen bergen beklimmen. De tenten en caravans van andere kampeerders waren verlaten. Ze waren al vroeg in de ochtend de bergen in gegaan om te wandelen. Elke dag aanschouwden we het tafereel van de terugkomst. Wandelaars van alle leeftijden die de camping weer bereikten na een dag klauteren naar een van de toppen die we met enige fantasie vanaf onze campingstoeltjes konden zien liggen. Bandana’s, hikingschoenen, rugzakken, waterzakken, wandelstokken en natuurlijk bijpassende kleding. Te fitte oude Oostenrijkers, jonge Duitse gezinnetjes. Allen van top tot teen in wandeltenue.
We gniffelden er om. Voor wielrenners zijn wandelaars toch mensen van een andere planeet. Wij wielrenners slapen uit, beginnen de dag rustig met goede koffie, oliën dan onze benen, ze kunnen niet bruin en glimmend genoeg zijn, trekken ons nieuwste, felste lycrapak aan, stoempen een berg omhoog en sjezen daarna met gevaar voor eigen leven zo snel mogelijk weer naar beneden. Daarna poetsen we onze fiets tot elk schakeltje van de ketting weer glimt.
Maar na al die rondjes wielrennen waren we toe aan een nieuwe uitdaging. En dat wat al onze medekampeerders dag in dag uit deden maakte ons nieuwsgierig. De hang naar het onbekende, een nieuw avontuur. Dus besloten Jelmer, Lianne, Kees en ik ons omstreeks 10.00 uur ook eens aan zo’n wandeling te wagen. Wandelschoenen hadden we niet, kekke wandelpakjes allerminst. ‘Hardloopschoenen kunnen toch ook prima’, zeiden we quasi-nonchalant, maar voor de oplettende luisteraar met enige twijfel in de stem, tegen elkaar.
We verzamelden wat flessen water ("Er is toch wel ergens water daar boven?"), hulden ons in een hardloopbroek en t-shirt en gebruikten de fietscomputer om de hoogtemeters en uren enigszins bij te houden. Competitief als we waren gingen we natuurlijk niet voor een beginnerswandeling, nee we kozen de zwarte route naar de hoogste top. Moest kunnen voor het donker werd.
Na een uurtje klimmen en klauteren over rotsblokken en boomwortels was het nut van wandelschoenen ons al pijnlijk duidelijk geworden. Brandende voetzolen en verzwikte enkels. Onze hardloopschoenen boden niet de stevigheid die onze tere voetjes nodig hadden. Tanden op elkaar en doorbijten maar. Na enkele uren afzien bereikten we de top. Het uitzicht was fenomenaal, magisch. Allen waren we ontroerd. Maar op duizenden meters hoogte was het koud. De ijzige wind bezorgde ons rillingen en de onweerswolken in de verte maakte dat we niet lang genoten. Gehuld in alleen een t-shirtje daalden we zo snel als we konden op onze hardloopschoentjes af.
’s Avonds laat bereikten we strompelend en totaal natgeregend de camping. We negeerden de vragende blikken van de andere campinggasten. Nooit zouden we meer gniffelen om de wandelaars die in vol ornaat de bergen in trokken, zeiden we tegen elkaar. We zouden hun goede voorbeeld volgen. Bergschoenen, laagjes kleding, zodat je niet verrast wordt door noodweer en genoeg eten en drinken om het 8 uur uit te kunnen zingen.
Het jaar erop beklommen we weer een berg. Dit keer deden we niet onder voor de echte wandelpro’s. De hoge bergschoenen, waar geen rotspunten door je voetbed heen prikten zorgden ervoor dat we zonder verzwikte enkels de top bereikten. Op de top ging een windjack aan waardoor we nu zonder kou te lijden genoten van het fenomenale uitzicht. In in de rugzak zat nog een warme fleece, mochten we ondanks onze stevige bergschoenen toch een enkel verzwikken en moeten wachten op hulp. Met opgeheven hoofd bereikten we rond etenstijd de camping weer. Met een Weizenbier proosten we op dit geslaagde avontuur: Dat wandelen in de bergen is topsport en net als bij fietsen helpt de juiste gear je om tot topprestaties te komen. Vanaf dat moment ben ik verslaafd.
-Hanne Tersmette
Heb jij door Hanne's verhaal ook zin gekregen om te wandelen? We zetten hieronder onze favoriete wandelitems voor je op een rijtje:
Schoenen:
Chiruca Cares Garmont 9.81 N AIR G 2.0 MID GTX
Lange broek:
Pinewood Finnveden Hybrid heren
Finnveden Hybrid dames:
Korte broek:
Pinewood Brenton shorts dames
Pinewood Brenton shorts heren
T-shirt:
Pinewood polo Ramsey Coolmax dames
Pinewood polo Ramsey Coolmax heren:
Fleece:
Pinewood Hymalaya Active Powerfleece :
Pinewood Himalaya Active dames:
Wind-/waterdichte laag:
PinewoodvTelluz Jacket dames
Pinewood Telluz jacket heren:
Sokken:
Darn Tough Hiker heren
Darn Tough Hiker dames
.jpg)
